bus
11bus|y — «BIHZ ee», adjective, bus|i|er, bus|i|est, verb, bus|ied, bus|y|ing …
12bus — ● /bus/ n. m. ● 1. ►BUS Abrév. de omnibus . canal de communication interne à un ordinateur et par lequel transitent les informations, qu il s agisse de données ou de programmes. Le bus est bête contrairement à un canal qui est piloté par un… …
13bus — s. m. Empregado apenas nas locução familiar sem fazer chus nem bus, sem fazer ruído; sem dizer chus nem bus, sem emitir um som. bus s. m. O mesmo que autocarro. • Plural: buses. ‣ Etimologia: palavra inglesa …
14-bus — DEFINICIJA drugi dio 1. latinskih poimeničenih riječi [omnibus] 2. riječi s novijim prvim dijelom [šin (a) + o + bus = šinobus] 3. osamostaljena riječ [bus] ETIMOLOGIJA lat. (omni)bus: svima, za sve …
15bus — sustantivo masculino 1. Uso/registro: coloquial. Autobús: Voy al colegio en el bus escolar. carril bus. 2. Área: informática Vía de comunicación en la estructura de un microordenador entre la unidad central y los diferentes órganos que se le… …
16Bus — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Auch: • Trainer • Trainerin • Reisebus • Kutsche • Wagen Bsp.: • …
17bus — s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic BUS s. n. 1. (inform.) Cale de dirijare a informaţiilor. 2. Conductor comun al mai multor circuite. (< fr. bus) Trimis de raduborza, 04.06.2006. Sursa: MDN …
18bus — 1832, abbreviation of OMNIBUS (Cf. omnibus) (q.v.). The English word is simply a Latin dative plural ending. The verb meaning transport students to integrate schools is first recorded 1961. Verb meaning clear tables in a restaurant is first… …
19bus — bȗs m <N mn bȕsovi, zb. bùsēnje/bȗsje> DEFINICIJA 1. komad zemlje iskopan zajedno s travom; busen 2. više strukova cvijeća ili drugoga bilja na jednom korijenu; bokor 3. rastresita glavica (listovi koji nisu čvrsto sljubljeni) [bus salate]… …
20Bus — Bus, n. [Abbreviated from omnibus.] An omnibus. [Colloq.] [1913 Webster] …
